In oktober 2001 schreven drie ministers en twee secretarissen gezamenlijk een brief aan de Tweede Kamer met een boodschap die klip en klaar was: de toekomst is aan open standaarden en open source software. De (semi-)publieke sector moet er daarom gebruik van gaan maken.

Een jaar later, in november 2002, stemde de Tweede Kamer unaniem voor de motie-Vendrik met precies dezelfde boodschap: de toekomst is aan open standaarden en open source software.

Twaalf jaar later is er weinig veranderd, ondanks de goede voornemens en het actieprogramma Nederland Open in Verbinding. De politici lijken het te laten afweten. Ze gebruiken zelf iPads en lijken de iPad-scholen te verwelkomen. Hoe is dit te rijmen?

Over die vraag en het vervolg laat Hans Sleurink zijn licht schijnen. Ook politici kunnen flink de weg kwijt raken. Het is ook niet de eerste keer in de historie dat zoiets gebeurt. Uit die historie valt ook veel te leren over een aanpak in het hier en nu: in het onderwijs en daarbuiten.